- μεσοζωικός αιώνας
- Υποδιαίρεση του γεωλογικού χρόνου που προηγείται του καινοζωικού και έπεται του παλαιοζωικού αιώνα. Ο μ.α., που ονομάζεται και δευτερογενής, διήρκεσε περίπου 120 εκατομμύρια έτη και υποδιαιρείται, από κάτω προς τα άνω, στις περιόδους τριασική (40 εκατ. χρόνια), ιουρασική (30 εκατ. χρόνια) και κρητιδική (50 εκατ. χρόνια). Τα ζώα και τα φυτά που έζησαν, κατά την περίοδο αυτή, παρουσιάζουν μια μεταβατική κατάσταση ανάμεσα στη χλωρίδα και στην πανίδα του παλαιοζωικού και του καινοζωικού αιώνα. Γενικά, εκτός από τις περιπτώσεις, όπου οι χερσαίες αποθέσεις επίκεινται των θαλάσσιων ή λιμναίων, δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν πετρογραφικά κριτήρια για τον καθορισμό των διαχωριστικών ορίων μεταξύ παλαιοζωικού και μ.α., γι’ αυτό και αξιοποιούνται κυρίως παλαιοντολογικά δεδομένα. Όσον αφορά τη μαγματική δραστηριότητα στη διάρκεια του μ.α. ήταν πολύ πιο έντονη και παρείχε γένεση σε πετρώματα διείσδυσης και έκχυσης, πιο σημαντικά από εκείνα του παλαιοζωικού. Τα ιζηματογενή πετρώματα αντιπροσωπεύονται κυρίως από ασβεστόλιθους, δολομίτες, μαργαϊκούς ασβεστόλιθους και μάργες, γύψους και ψαμμίτες. Η πανίδα του μ.α. παρουσιάζει εμφάνιση περισσότερων ειδών σε σχέση με τον παλαιοζωικό. Μεγάλη εξέλιξη αποκτούν τα ερπετά τόσο τα θαλασσόβια όσο και τα ιπτάμενα, ώστε ο μ.α. να θεωρείται και ως ο αιώνας των ερπετών, ενώ στη διάρκειά του εμφανίζονται τα θηλαστικά και τα πουλιά. Οι αμμωνίτες και οι βελεμνίτες αποκτούν μεγάλη σημασία και χρησιμεύουν ως καθοδηγητικά απολιθώματα, αφού επειδεικνύουν εκτεταμένη ποικιλία ειδών και εξαφανίζονται πριν από το τέλος αυτού του αιώνα. Η χλωρίδα του μ.α. χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση των φοινικόδεντρων και των δικοτυλήδονων φυτών.
Dictionary of Greek. 2013.